Rozdział 7 🎀

Każdy odszedł w swoją stronę. Nie chciałam myśleć o tym co Tom chciał zrobić. Poprostu nie wracam do tego wydarzenia. Wróciłam do domu i wykończona zasnęłam.
. ..... .......  . ............ *****........ ........ ........
Piątek 30 września. Wstałam i zobaczyłam że jest dopiero 5:00 rano. Wiedząc że już nie zasnę wstałam i udałam się na poranny jogging. Wszystko byłoby super gdyby nie to że na swojej drodze spotkałam Jay'a. Był rozczochrany i zrozpaczony. Istna sierota boża.
-Jay co ci się stało?-spytałam zdziwiona.
-No bo chciałem zobaczyć jak wyglądam w prostych włosach wiec podkradłem Nareeshy prostownice i jakiś tam plyn nawet dokładnie nie wiem co to było. Nie chciało mi się czekać aż wyschną to wtarłem w nie całe opakowanie i wyprostowałem.
-Jezu... Coś ty zrobił? Przecież dobrze wyglądasz w loczkach.
-Serio? Podoba ci się?-podniósł wzrok na mnie
-To znaczy wiesz to jest tak jakby twój znak rozpoznawczy i nie bez powodu masz ksywę loczek.-zmieszałam się
-Aha... Właśnie wybieram się do fryzjera żeby zremontował ten syf. Narazie  -odszedł
-Pa...
Pobiegłam do domu. Wzięłam prysznic i ubrałam się w ciepły sweter.
Jedząc śniadanie zrobione wspólnymi siłami z Chrisem oglądaliśmy typową telewizję poranną. Potem odebrałam telefon od Toma
-Hej Nina. Mam problem...-powiedział posępnie
-Przyjdź to pogadamy.
.......5sek. Później......
puk puk puk.

Był to Tom. Tak,zapewne dzwonił do mnie pod drzwiami i wyznawał świętą zasadę pięciu sekund.
-Hej -przywitał się
-Hej hej chodź do salonu opowiesz mi to wszystko.
-No bo... Poznałem taką dziewczynę... Ma na imię Kelsey...
-I spodobała ci się?
-Bardzo. Jak tylko o niej myślę to się cieszę 😊
W tym momencie ktoś zadzwonil do domu. Otworzyłam drzwi 🚪 i spotkalo mnie zaskoczenie. Był to młody chłopak 👦 który na mój widok szeroko się uśmiechnął.
-Cześć 🙋. Ty pewnie nazywasz się Nina Miller?-spytał
-Tak a o co chodzi?
-Nazywam się Dawid Małecki. Będę musiał z wami zamieszkać.
-Że co? To chyba jakaś pomyłka.
-Nie. Jestem synem przyjaciół waszych rodziców. Studiuje w Londynie więc oni zaproponowali mi mieszkanie tutaj.
-Jakoś ci nie wierze... Chriiiis!!!-zawołałam brata
-Co jest?
-Wyjaśnijcie sobie tą sprawę ja zadzwonię do mamy

Mama niestety 😔 potwierdza to wszystko... Od dzisiaj mieszkałam z obcym chłopakiem.